Mnie by to sklasyfikowali jako niebezpieczny dla życia i zdrowia otoczenia *Roześmiał się cicho i chrapliwie, bo jakoś sam siebie za biurkiem nie wyobrażał. I do tego w jakimś garniturze... okropność. Miał już robotę i był z niej zadowolony, póki jeszcze jakieś kończyny nie utracił* No tak, cycate człowieczki, te to wszędzie się wcisną ze swoimi "szparkami"... ale wracając do lodówki... w sumie, na razie dobre. A ile nowa kosztuje? *Wolał znać orientacyjną cenę, ile zaoszczędzi na tym wydatku, bo na razie kupi tą z ogłoszenia. Zdezynfekuje się ją porządnie i pochodzi przez jakiś czas*

No co, tak dla porównania cen *Rzucił obojętnie i wyprostował się w fotelu, by lepiej się wsłuchać w oferty używanych lodówek* Trochę mała, ale co tam, cena niezła. Jest coś jeszcze? *Dla Seco pewnie wydawałoby się idealna, ale Tang był amatorem dobrego jedzenia, więc trochę tego tam może napchać*

Ooo masz piwo? *No to wstał od razu na nogi, bo poszukiwaniami zajmował się Seco, on tylko określał czy może być, czy nie. Gdy był w kuchni usłyszał coś o pralce oraz o tym, ze pranie jest dla ciot* Tee... ja tam do prania nic nie mam. Gdybym miał porządne ubranie to pralka by się przydała fierfek... właśnie, jeszcze szafę muszę kupić i ubrania... *warknął bez entuzjazmu, bo sprzęty do mieszkania będzie chyba kolekcjonował przez kilka tygodni, chyba, że wygra na prawdę dobrą walkę, wtedy zainkasuje trochę większą nagrodę. Piwo znalazł nawet szybko, więc je wziął i wracając do salonu podał jedno kaleeshowi* Masz...

Co ty pierdolisz... facet musi umieć dać sobie radę sam bez kobiety... ooo to mamusia ci pierze? No ładnie, ładnie... *W jego głosie można było dosłyszeć lekką kpinę z tego powodu, bo sam się nigdy kobietą nie wyręczał (nie licząc wczesnej młodości, kiedy to te podstawowe domowe czynności wbijano mu do głowy). Spojrzał po chwili na Seco i już miał usiąść, gdy skojarzył parę rzeczy: wzrok, puszka, jedna ręka. No tak, gafa...* A no tak... *Położył na stoliku swoje piwo po czym otworzył jego puszkę* Tak? To sobie kup a potem daj ogłoszenie, wymienię lewą nogę na prawą rękę

Taa... tobie matka widać nie kazała prać ubrań w rzece w czasie wojny. Czasami se myślę, że to była lekka przesada *Mruknął nieco rozbawiony zarówno jego reakcją jak i swoimi wspomnieniami z lat młodości. Różnili się dosyć pod względem kulturowym, ale jakoś się dogadywali* I kuchenkę też? Nieźle... przy okazji podpatrzę też coś o tutejszych technikach remontowych. U mnie też by się przydało... jakieś namiary? *Sięgnął po swoje piwko i otworzył je, ale już nie miał ochoty siadać w tym nieco już zapadniętym fotelu. Sączył więc powoli browarka i krążył po pokoju namyślając się nad kilkoma kwestiami*

To się ciesz, ja miałem cały zestaw począwszy od prania a skończywszy na gotowaniu pod ostrzałem artyleryjskim... ale tego już sam się nauczyłem. W sumie szczury z ognia nie są złe... *No tak, co wojna robi z ludzi (i Taungów) jeśli trzeba żywić się byle czym i do tego upolowanym? Ale przynajmniej wie, że z głody w jakieś dżungli nie padnie* Dobra, daj ten numer i zobaczymy... o ile biedna staruszka na mój widok nie wyzionie ducha... *Wypalił z lekkim entuzjazmem, bo jednak oszczędziłby te kilkaset kredytów a to już sporo, jak się niczego nie ma* Yyy... pożyczysz telefon? *Głupio tak bez telefonu być, no ale jeszcze nie pomyślało tym gadżecie. Będzie musiał skorzystać z jakieś promocji u jakiegoś większego operatora*

No niby tak... gorzej jak gdzieś spisze dobytek i takie tam... *No cóż, nie lubił bawić się w złodzieja, więc wszystko by pewnie zależało od sytuacji w której by się znalazł. Teraz jednak nie ma co myśleć o tym, co by się stało, gdyby babcia wyzionęła ducha* Dobra, dzięki... *Wziął numer i podszedł do łózka, by poszukać telefonu. Znalazł go dosyć szybko i z małym trudem wbił cyferki. Przystawił sobie urządzenie do otworów usznych, gdyż małżowin nie posiadał, co było lekkim utrudnieniem. No i czekał... W końcu dodzwonił się* Witam, dzwonię w sprawie ogłoszenia w gazecie. Tego o pomocy w remoncie w zamian za urządzenia kuchenne... *Zaczął spokojnie, starając się ze wszystkich sił, by jego głos nie odstraszył od razu rozmówczyni*