*Obecna sytuacja wybitnie mu się nie podobała a to z prostego względu... nie miał zielonego pojęcia co się dzieje. Nie lubił tracić kontroli, a tak to się właśnie prezentowało. Stał dalej twardo, z blasterem wycelowanym w tą dziwną postać oraz ze sztyletem w drugiej dłoni. Mrużąc oczy warknął do Seco* Może mi ktoś powiedzieć co tu się do kurwy nędzy wyrabia? *Wyrzucił z siebie to gniewne zdanie. Daleko mu było do kaleeshańskiej biegłości w dziwnych przekleństwach, ale co tam. Mu to nie przeszkadzało... a że nie nadużywał wulgaryzmów aż tak bardzo (są różne standardy, a co) to w jego ustach miały trochę silniejsze znaczenie. Katem oka jeszcze zobaczył, że Hakon rzuca czymś w tą zamaskowana postać i z trudem powstrzymał się, by nie westchnąć w niemym wyrazie bezsilności nad głupotą krewetek* Ty tam, przedstaw się, albo wpakuję ci bolta między oczy... *Zawołał do Nemedisa*

*Kiedy stwierdził, ze sytuacja społeczno-polityczno-kulturalno-paranormalna się ustabilizowała, przykląkł bez słowa i schował ukradkiem broń do kieszeni, tak żeby robić jak najmniej ruchów, nie prowokować, nie wkurzać niepotrzebnie, po czym ruchem skradającej się Szeli, przy ziemi, jak zwierze odsunął się o metr od Nemedisa, i wstał. Otrzepał płaszcz, wsadził jedyną swoją ręke w kieszeń i chrząknąwszy odezwał się tymi słowy* Jako ze jestem wielce kuhrrtuhrralną istota, której dobhrre wychowanie obce nie jest, śpieszę z wyjaśnieniem *lekko łeb opuścił, by spojrzeć spod łuków brwiowych na Tangorna* Do kuhrrwy nędzy *żeby wszyscy zrozumieli, gwoli ścisłości, ale to już Seco wymownym spojrzeniem objaśnił. Chrząknął raz wtóry, rozejrzał się i znowu się odezwał tonem doktora na konferencji naukowej* popylam sobie, kuhrrde ulicą, i nagle słyszę, jakieś głosy w śmietniku.. Se myślę – khrrewetki imphrreze mają, wpadną, złoże życzenia, wiecie… *wyjął  kieszeni dłoń by pokazać wymowny gest kogoś kto oczekuje „miłego przyjęcia”. Wiadomo – kieliszeczka po darmości* Ale niestety zastałem waszą wypaczoną bandę. Potem zaistniała sytuacja, którą każdy z  was pewnie sthrresciłby inaczej *chrząknął i po grdyce się podrapał. Jego żywe spojrzenie gadzich oczu zatrzymało się teraz na twarzy dziewczyny wyglądającej zza Tangorna. Obca twarz przyciąga wzrok. a  ona jakaś taka… blada. Ale makijaż miała ładny (ten kolorek wokół oczu), to też Seco przywołał na pysk jeden ze swoich uśmiechów z szuflady zatytułowanej „serdeczność”* He, ale fajnie wyglądacie, jakby Tangohrrrnowi wyhrrosła głowa z boku! *wycelował pazurem w ów obiekt, po czym nagle spoważniał i chrząknął* No cześc, smieci przyszedłes wyrzucić? *zagaił niezobowiązująco, po czym sam delikatnie, kołem, cichutko ruszył w kierunku kontenera w którym relaksował się Hakoś* echem… zahrras tu będzie niebezpiecznie, miej na względzie, ze trzeba będzie zostawić zabawki i spiehrrdalać, rrhobaczku…

*poderwał się na kolana na stercie śmieci, zamrugał w zdziwieniu, i ani się obejrzał już widział przy sobie ten znajomy łysy łeb. Spojrzał nań z góry, bo teraz, na śmieciach jego głowa bardzo wysoko się znajdowała. Jego chitynowa, trójpalczasta łapka ujęła owadzią bródkę w geście zamyślenia* blast! *zaklął po swojemu* Ja was, Seco nie rozumiem. To jest śmietnik! Tu my urzędujemy! Poleepkwa! Czemu się was tak nagle tu zaroiło, i jeszcze chcecie się tu pozabijać?

*Kiedy Tangorn miał naciskać spust, by wpakować Nemedisowi pocisk w kolano, Nemedis był gotowy z laski skierowanej ku Tangornowi wyrzucić ognista kule, rozerwać wnętrzności i rzucić krewetce do zjedzenia. No, ale tego nie zrobił, i nie chciał, a przeciez nikt nie jest wszechmocny i nikt nikomu nie rozwala kolan ot tak.* Ładnie... *Mruknął cicho Nemedis, nie wiedząc jak się zachować. Większości tutaj nie znał, nie miał też zadnych interesów, więc postanowił milczeć. Co jakiś czas rzucał nieprzyjemen spojrzenie Tangornowi. Nie lubił takich. Takich, co się wielce wywyższają, są przesadnie pewni siebie i myślą, że sa na tyle wszechmocni i wojowniczy, by każdemu napotkanemu rozwalić głowe. Niestety, takie istoty najczęściej dosyć późno rozumieją swoje błędy, a sprawiedliwośc i zemsta dopada takze ich. Patrzenie na wszystkich z góry to recepta na takie traktowanie. Nemedis powtórzył sobie w głowie słowa Tangorna: "A Ty mnie nie prowokuj człowieczku..." i pokręcił z politowaniem głową.*

Ostatnio edytowany przez Nemedis (2010-01-17 00:05:12)

Niech sobie w spokoju porozmawiają, ja im przeszkadzać raczej nie będę - myślała Rei, bo z własnego doświadczenia wiedziała, że więcej ciekawych informacji jest w stanie zebrać, przy odpowiedniej postawie, nakazującej milczenie. Cofnęła się więc tylko nieznacznie, cały czas śledząc teraz w zamyśleniu postać Nemedisa. Tangornem i Secorshą zdawała się już nie interesować, choć oczywiście były to tylko złudne pozory. Tak naprawdę ciekawa była jaką to sprawę ma do niego Taung, a poza tym imie tego drugiego... Rei wydawało się, że gdzieś już to imię słyszała. Zmarszczyła delikatnie swoje ledwo widoczne brwi, i obróciła w stronę kontenera ze śmieciami, by po chwili podeprzeć się na jego krawędzi i znaleźć na stercie śmieci tuż obok Jerrego. Usiadła następnie, moszcząc się wygodnie na jakiejś mocno wybrukowanej części samochodowego zderzaka, wyciągając przedtem z kieszeni spodni kolejną, pogniecioną paczuszkę kociej karmy. Jakie to życie dziwne - myślała. Ale C;jit tam... I rozpakowała paczuszkę, kierując ją na wyciągniętej dłoni w stronę krewetki, coby się poczęstował.

*Rzucił jeszcze okiem na resztę, chowając broń. Przyjrzał się kaleeshowi, zastanawiając się jak to najlepiej załatwić. W końcu podszedł do niego z wyciągniętą ręką i zgarnął go tak, że stali objęci jak starzy kumple.* Sprawę mam, a polecono mi, żeby z tobą pogadać... *zaczął spokojnie, lekko mrużąc oczy i powoli ruszając w głąb śmietnika, praktycznie ciągnąć za sobą Seco (jeśli ten by stawiał opór to go może nawet zaciągnąć tak, chciał mieć pewność dyskrecji).* Potrzebuję jakieś roboty, najlepiej takiej odpowiedniej dla wojownika z dwudziestoletnim doświadczeniem... *Zaczął cicho, tak, że tylko on mógł go usłyszeć. Szczegóły tej rozmowy powinny pozostać tylko pomiędzy nimi* No i przydałoby się jakieś mieszkanie... umiałbyś to załatwić? Potrafię się odwdzięczyć... *Skierował na niego swoje ogniste spojrzenie, jakby chciał przewiercić się przez niego i dostrzec o czym też myśli*

*Secorsha wprawdzie miał spory repertuar „spodziewania się” różnych reakcji, ale ta chyba była jedną z dalszych na tej liście, co nie zaznaczyło ze protestował. Dał się zgarnąć, uderzył barkiem  bok tanga (zaznajamiając się z jego pancerzem przy okazji, którego widać nie było ale Seco na zebrach doskonale go poczuł). W każdym razie oporów nie stawiał i odszedł z Tangornem, bo i mu na poufności zależało. Pytanie go raczej nie zaskoczyło. Chociaż – zdał sobie sprawe ze się cieszy. Znaczy ze Tangorn uczy się tego jak tu się żyje* Nie da się tylko pahrrasola w dupie otworzyć, chociaż jest jeden co to ponoć pothrrafi *łeb wyciągnął na tyle by Tangorn go widział, bo musiał zademonstrować uśmieszek* Z tym ze… musze się wbić do bazy danych żeby coś dla ciebie znaleźć, a to thrroche pothrrwa