*Uśmiechnęła się zwięźle, prychając cicho na słowo: cholera. W gruncie rzeczy przyzwyczaiła się już i chyba naprawdę nie zwracała na to uwagi. Co innego, gdy ktoś wymawiał to słowo z wyraźną niechęcią, bądź goryczą. Ale nie trudno rozszyfrować, jakie kto żywi intencje, dlatego też w tym momencie wprawiło ją to nawet w jeszcze lepszy nastrój. Nie spodziewała się tylko takiej reakcji ze strony swego rozmówcy, względem przyczajonego w trawie zwierzątka. Coby nie patrzeć, nie pasował jej jakoś do kaleesha wizerunek troskliwego ,,tatusia,, ale jego głos, a raczej ton wypowiedzi dużo jej teraz mówił. Wiedziała też, że nie warto kogoś po pozorach z góry oceniać, dlatego pozostawała w tej kwestii neutralna. Zaraz też żal jej się nieco zrobiło jaszczurki, bo w gruncie rzeczy zbytnio ,,twardoskóra,, nie była i takie sprawy nie spływały po niej jak woda po kaczce.* No, to miała szczęście, skubana... *Odparła, a na jej twarz powrócił krótki, urywany uśmiech*

Zaraz tam brzydka... *i tu wytężyła mocniej wzrok, pochylając się nieznacznie do przodu* ...z tego co widzę, to łepek jej tylko szpeci ta blizna, a poza tym zdrowa jest i cała *odparła, po dokładniejszych oględzinach jaszczurczego pyska. Po chwili odchyliła się w tył, opierając plecy o ławkę. Westchnęła prawie niedosłyszalnie, rzucając spojrzeniem na prawo i lewo* Ludzie to jednak dziwni są, jak coś nie jest idealne, zazwyczaj ląduje na śmietniku... *Skwitowała, choć jak można się było domyślić, mianem: ludzi określała tu wiele gatunków istot egzystujących na Duukanie. Widać było, że ją ten fakt na nowo pochłonął, bo znów zdawała się być nieobecna.*

*Udzielił jej się chyba jego chwilowy, końcowy wybuch swego rodzaju: entuzjazmu? W każdym razie uniosła teraz górną wargę do góry, ukazując rząd równych i ostro zakończonych, niewielkich, białych zębów. Był to rodzaj uśmiechu z tych mniej kontrolowanych, nieco dzikich, jak u gotującej się do ataku kotki, wysyłającej ostrzegawcze pomruki.* No, to całe szczęście, że na tej zasmarkanej planecie uchował się jeszcze ktoś normalny *Odparła, prostując nogi i kładąc je tym razem na ziemi. Ręce zaplotła na piersiach, zdmuchując z nosa opadający na twarz kosmyk włosów, co było jednoznaczne z faktem, że przestała się dziwnie uśmiechać*

*I pewnie pozostałaby tak, niewzruszona, w tym swoim przypływie dobrego humoru, gdyby nie to jedno zdanie, wypowiedziane przez Kaleesha. ,,Nie stąd...,, zadźwięczało jej w uszach i poczuła, że jak klucz zaczyna otwierać najbardziej wrażliwą szufladę jej umysłu. Taką, w której przechowywała wspomnienia z tych znaczących, być może nawet najważniejszych. W większości były to jednak wspomnienia niemiłe, bądź bolesne, to też w momencie opuścił ją ten entuzjazm i raz kolejny pogrążyła się w (być może) chwilowym) otępieniu. Dopiero kolejne słowa rozmówcy skierowały jej myśli w nieco innym kierunku. Ponownie więc ulokowała spojrzenie kocich oczu w pysku jaszczurki* Ja też nie stąd... *odparła po to tylko, by za chwilę ugryźć się w język. Po co właściwie to mówi, skoro nie ma to raczej najmniejszego znaczenia* Na ,,sikaj,, nie reaguje... podejdzie, jeśli ją zawołasz? *Szybka zmiana tematu, bez zbędnych ceregieli*

No to na co czekasz, podejdź, bo rozerwie jej pęcherz... *Oburzyła się nieco teatralnie, ale po chwili na jej ustach zagościł o dziwo łagodny, przyjemny w odbiorze uśmiech.* Powiedz jej, że nawet odwrócę głowę, żeby nie musiała się niepotrzebnie stresować *dodała, kładąc dłonie na ławce i unosząc się nieco wyżej na jej siedzisku. Jakkolwiek dziwnie mogło to zabrzmieć, zważywszy na fakt, że młoda była, to i takie dziwne rzeczy zdarzało jej się czasem wygadywać*

*Obiecała, że patrzeć nie będzie, tak więc odwróciła nieznacznie głowę. Zerknęła tylko przez chwilę i wystarczyło, żeby dostrzec ten co najmniej niecodzienny obraz. Uśmiechnęła się w duchu do siebie, kwitując jednocześnie własną podatność na wszelkiego rodzaju anomalie, jako w rzeczywistości całkiem normalną cechę. Ten osobliwy widok zajął sobie jednak miejsce w jej ,,szufladce,, rzeczy milszych, bo bądź co bądź, rzadko kiedy była świadkiem takiego przywiązania emocjonalnego pomiędzy ,,człowiekiem,, a jego zwierzęciem. Nie odezwała się, czekając w ciszy, aż jaszczurka załatwi swoje sprawy*

*Zamyśliła się, spojrzeniem wodząc gdzieś pomiędzy oknami niewielkich, stosunkowo zadbanych bloków i dopiero po chwili dotarł do niej fakt, że już po wszystkim. Odwróciła więc głowę, wlepiając wzrok w sylwetkę zbliżającego się w kierunku ławki Kaleesha. Jej uwagę przykuł niewielki ruch w okolicach jego klatki piersiowej. Dostrzegła jaszczurkę, przyglądając jej się przez moment* Ma jakieś imię, ta twoja ulubienica?... *zapytała, choć myślami była chyba jednak jeszcze dosyć daleko stąd* ...a może ulubieniec? *dodała. pochyliła się w przód, kładąc łokcie na kolanach i splatając palce obu dłoni*

*Uśmiechnęła się nieznacznie, słysząc to imię. Siedziała w spokoju, nie poruszając się i nie odzywając, póki nie nastąpił ten niespodziewany wybuch, ze strony kaleesha* Cholera... *Zawtórowała, prostując się jak struna. Zaraz też złapała w palce wiszący u szyi zegarek, i spuściwszy wzrok próbowała rozszyfrować co tam się na cyferblacie znajdowało. Nagle przypomniała sobie, że ten zegarek nie działa już od dobrych kilku lat, a swój aktualny, również ,,światowy,, ale dla odmiany działający, zostawiła w domu.* Byłam umówiona dzisiaj na obiad, jak zaraz nie ruszę tyłka, to się spóźnię...*Jęknęła, zrywając się z ławki w oka mgnieniu* Słuchaj, przepraszam cię strasznie, ale oni nie lubią czekać, no sam rozumiesz... *Przerzuciła opadający na plecy warkocz, na swoje prawe ramię, rozglądając się w bliżej nieokreślonym celu. w sumie nie miała za co go przepraszać, bo przecież rozmowa wyniknęła zupełnie przypadkiem, no ale najwyraźniej wolała być po prostu miła*