*Nie spodziewał się jakieś reakcji w stylu podskoki radości czy zawzięte kiwanie głową. Tą decyzję musiał sam podjąć, a Tang nie mógł ingerować. Poza tym też zastanawiał się co z nim potem zrobić, bo w mieszkaniu trzymać go zbyt długo nie mógł. Na razie jest w fazie remontu, więc da radę, ale co potem? Poszukać mu jakieś lokum na śmietniku, tam gdzie go nie znajdą? A na co będzie polował?*

*Stał nieruchomo przez jakiś czas. Ile? Minutę? Dwie, pięć? To bez znaczenia. W końcu westchnął cicho, bo nie mógł tutaj spędzić całego dnia, wiecznie gdzieś musiał się śpieszyć, dlatego nie lubił wielkich miast i dlatego chciał na starość kupić sobie farmę na odludziu. By wreszcie odpocząć... Nałożył na głowę swój hełm i jeszcze raz pogładził po głowie xenomorpha* Ja już muszę iść, a w decyzji ci nie pomogę... *Odwrócił się i powoli ruszył w stronę bramy złomowiska*

*Gdy był już przy bramie to odwrócił głowę i spojrzał za siebie. Zobaczył nadbiegającego xenomorpha* A jednak się zdecydowałeś... cóż, chyba nic tu po nas...*Wydawało mu się, że dobrze zinterpretował ten ryk jako rozkaz do opuszczenia złomowiska, jako oficjalne ogłoszenie banicji. Cóż, teraz trzeba zacząć myśleć co tu z nim zrobić, bo przedstawicieli jego gatunku raczej w mieście nie witano z otwartymi ramionami* Hmm... trzeba by cię jakoś nazwać, co?

Fierfek!*Wrzasnął i od razu odskoczył, ale w porę zauważył, że jego towarzysz uratował mu życie. Niech szlag trafi resztę jego byłego stada. Szybko wyciągnął z kabury blaster i wtedy zaatakował go drugi xenomorph. Świadom ich kwasowej krwi Tang ruszył biegiem w przeciwnym kierunku, by wpaść za jakąś przeszkodę, która posłuży mu teraz za mur. Wycelował spokojnie w nadbiegającego przeciwnika i wpakował mu w głowę kilka blasterowych pocisków. Katem oka poszukał jego sojusznika w walce*

*Nie umiał dostrzec który z nich wygrywa, walczyli zbyt daleko od jego pozycji, która teraz była już nieźle oblegana. Znajdował się na szczęście za całkiem sporym kawałkiem jakieś rury, wiec miał całkiem dogodną pozycję obronną. Skierował lufę pistoletu w kierunku najbliższego xenomorpha i tak jak w poprzednim przypadku spokojnie wycelował i posłał w jego kierunku kilka blasterowych błyskawic. Z następnymi uczynił podobnie. Jak tylko trochę się sytuacja uspokoi to spieprzać stąd będzie*

*Ból paraliżował jego nie młode już ciało, ale zahartowanie w trudzie pozwalało stawiać temu opór. Kiedy wyczul mordercze zamiary młodszego konkurenta o jego wypracowaną pozycje, rzucił się w bok, by jednocześnie silnym odbiciem tylnych łap odrzucić go od siebie, uniknąć jego uderzenia, pazurów, rozerwać tę krwawą wieź która splotła ich ciała tuż przed tą ostateczną decyzją*

Tangorn:
W kopniaka z obydwu nóg, Tangom musiał włożyć naprawdę dużo siły, wszak xenomrph to nie człowiek, ani nawet nie predator, choć masa jego jest mniejsza od tego ostatniego, nie jest klocem miecha, a  ruchliwą, zwinną istotą, która wczepia siew  co tylko. Tak wiec odrzucony w tył pozostawił Tangornowi prezent w postaci sześciu (po trzy z  każdej strony) kanionów od bioder przez boki aż pod pachy, na ciele i pancerzu. Po tym ostatnim szły iskry kiedy pazury szorowały. Odrzucony znokautował swojego kolegę, który prowadził grupę. Oba opadły kilka metrów dalej, a kiedy Tangorn wstał po dobrze wykonanym manewrze niemal od razu poczuł na sobie jedno uderzenie, a  potem drugie, i rozdzierający uszy dźwięk, jakby szorowania metalu o metal

Black:
Podobny manewr udał się także Blackowi, który jako przedstawiciel tego samego gatunku, co jego przeciwnik, za to górujący doświadczeniem mógł odepchnąć go właściwie bez problemu, ale i on oberwał utrata kilku płytek, które zabrały pazury jego przeciwnika. Młody odepchnięty przeturlał się i wylądował na czterech łapach w pozycji gotowej do kontrataku

*No to można powiedzieć, że znalazł się w cholernym potrzasku. Przed sobą miał niezłą bandę przeciwników i nie da sobie rady z nimi wszystkimi, wiec musiał improwizować, a miał tylko pistolet blasterowy, sztylety oraz ostrze wychodzące z lewego karwasza. Bestie były szybkie, więc musiał działać równie szybko. Szybkim ruchem głowy zorientował się, że teren za plecami ma na razie czysty (ten co przeleciał oczyścił mu drogę tymczasowo), więc okręcił się na pięcie i pognał w kierunku wyjścia, wzrokiem szukając na wysypisku śmieci jakiś przedmiotów, butli czy urządzeń łatwopalnych czy łatwo wybuchających. Hałas może ich odstraszyć na tyle, by mógł uciec w spokoju.*