*Nieco pochmurne południe, z pewnością zwiastujące pogorszenie się pogody i opady deszczu, ale dopiero w najbliższym czasie, co nie przeszkadzało zwykłym mieszkańcom, by udać się na zakupy do swojego ulubionego supermarketu. W ferworze zakupów nikt nie zwrócił uwagi na narastający i zanikający dziwny odgłos, który trwał tak z pół minuty i zakończony nieco głośniejszym dudnieniem, jakby coś wylądowało ciężko na ziemi. W jednym z zaułków marketu pojawiła się nagle niebieska budka, z której wyszedł wysoki jegomość ubrany w brązowy garnitur oraz w nieco jaśniejszy płaszcz. Na stopach miał obowiązkowo trampki. Mężczyzna zamknął za sobą drzwiczki na klucz i pogładził czule bok budki, będącej jego ukochanym statkiem kosmicznym. Wyszedł powoli z cienia z uśmiechem na ustach a reszta osób po prostu zignorowała jego pojawienie się, jak i fakt, że kilka metrów od nich pojawiła się znikąd niebieska, drewniana buda. Erronis miał jak zwykle na nosie swoje okulary przeciwsłoneczne, nawet jeśli teraz nie było słońca. Lubił po prostu ekstrawagancję… teraz jednak drapał się po głowie i patrzyła ten niewielki tłumek ludzi i obcych, zastanawiając się, czemu znowu tutaj wylądował?*

*Gdy tak sobie patrzył na parking i kontemplował to jakieś niejasne przeczucie kazało mu wrócić do jego TARDIS'a. No i gdy ten zamiar wprowadził w życie to zauważył ,ze jego ukochany statek został... obsikany?! No to go nieźle wkurzyło, bo jak można sikać na niebieska budkę i to pod jego okiem? Zaraz też zlokalizował tego przeklętego szkodnika i ruszył w pogoń. Jako, że ten oddalał się nieśpiesznie, to go szybko dogonił* Hej! Ty! Ty... ty... ty... ty ordynarny wieprzu, jak możesz sikać na mój statek?! *Dogonił go z zamiarem wyperswadowania mu takiego działania na przyszłość. Chwycił go za ramię i pociągnął ,by spojrzeć mu w twarz... no i szok!* Ale... ale... ale... kim Ty jesteś? Och, to fantastyczne, wręcz cudowne! Drugi raz tutaj ląduję i proszę, kolejna dziwna rasa! Jestem w czepku urodzony... haha! *Na twarzy Erronisa pojawił się szeroki, nieco szaleńczy uśmiech a ręką aż podniósł okulary przeciwsłoneczne. Cały aż się trzasł z podniecenia. Co tam Nesha... tutaj całkowicie mu nieznana rasa! To się nazywa mieć fart* Czekaj, czekaj... kim jesteś? Ja jestem Erronis, w skrócie Err bądź Wędrowiec... och to cudowne... jesteś... eee... interesujący, tak, Interesujący!

*Przekrzywił nieco głowę tak patrząc na niego z wielkim zainteresowaniem. Nie bał się go, bo co? Dostanie w mordę, to trudno, zawsze istnieje takie ryzyko, ale wtedy czuje się, że się żyje* Lekka wada wymowy, struktura językowa wskazująca na niziny społeczne... *Mamrotał do siebie po czym pogrzebał po kieszeniach płaszcza aż w końcu znalazł mały komputerek z ekranem dotykowym i jakimś niebieskim światełkiem na końcu. Przez chwilę bawił się urządzeniem, coś tam wpisując zapewne, ale Secorsha nie mógł widzieć co, bo interfejs był całkowicie obcy, taki pseudo graficzny* No ale czyż to nie jest cudowne? Skąd pochodzisz? Jak się nazywa twoja planeta i twój gatunek? *Podniósł w końcu na niego swój wzrok a mimika jego twarzy wyrażała radość, podekscytowanie i żądze wiedzy na ten temat. Zachowywał się nieco ekscentrycznie, bo kto by gonił wielkiego i umięśnionego gada w ciemnej uliczce? Chyba tylko szaleniec...*

Spokojnie, spokojnie przyjacielu, nie aferuj się... co ja to chciałem... ach, mam pustą głowę. przydałaby się większa! *Zaczął się energicznie stukać w czoło lewą ręką jakby myślał o czymś intensywnie. Naturalnie zauważył zmianę w zachowaniu tego niezwykłego stworzenia, z pewnością w reakcji na jego niezbyt taktowne zachowanie, ale on już taki był, w czasie rozmowy potrafił być brutalnie szczery, co zazwyczaj sprowadzało na niego kłopoty* Uuu.... piękne zęby, ciekawy rozstaw zgryzu... uuu... uuu.... urodzony drapieżnik, silny i niebezpieczny... dobrze, coraz lepiej... hmm... *Teraz to już dłonią drapał się po całej głowie a jego włosy były już w totalnym nieładzie i sterczały we wszystkie strony. Prawą ręką bawił się tym swoim urządzeniem i jeszcze coś wpisywał. Nagle zabrzęczało złowrogo...* Przecież wiem cholero, że istnieje duże prawdopodobieństwo uszkodzenia ciała! *Warknął po czym wywalił komputerek za siebie* Tylko przeszkadza... a więc, na czym skończyliśmy? A tak, na fazie przywalenia mi w łeb... *cały ten potok słów wyrzucił z siebie bardzo szybko i nawijał niemal z prędkością światła, a usta mu się praktycznie nie zamykały. Ręce włożył do kieszeni i bez lęku patrzył na uniesioną pieść. Zmarszczył nieco czoło* Czy ja byłem niegrzeczny? Tak, zdecydowanie... to w takim razie przepraszam za niziny społeczne... chociaż takie imponujące nazewnictwo to często jest spotykane tam niżej *W jego odczuciu nie było to obelgą, po prostu stwierdzenie faktu pochodzenia*

*No i poleciał gdzieś na śmietniki i kartony, co złagodziło upadek, ale i tak miał czerwony ślad na policzku od uderzenia. W końcu się pozbierał z ziemi i masował sobie miejsce uderzenia* Nooo... uderzenie niezłe i mnie nawet nie zabił... ciekawe dokąd się uda... i powinienem zachować więcej taktu... *Zastanawiał się, czy go gonić czy też nie, ale taka okazja może się już nie powtórzyć, więc wybrał opcję pierwszą i ruszył za nim biegiem, ale utrzymując przyzwoitą odległość, no i w miarę możliwości kryjąc się w cieniu. Przy następnej, ewentualnej rozmowie trzeba bedzie zachować dystans i względny spokój, co by znowu w mordę nie oberwać.*