Zin siedział tego dnia cicho. Dzień był dnia niego zbyt piękny, by zmarnować go na siedzeniu w mieście. To popołudnie postanowił spędzić w domu, by wieczorem wyjechać na miasto. Siedział sobie w salonie przy włączonym telewizorze oraz przy gazetce Galactic News. Po usłyszeniu pukania do drzwi zerwał się, wstał z miejsca. Odłożył gazetę na kanapę i podszedł do drzwi. Otworzył zamek i nacisnął klamkę po czym pociągnął drzwi do siebie.
-O...Tang. Wbijaj.-powiedział i wykonał zapraszający gest. Uśmiechnął się. Zin ubrany był dziś w dresowe spodnie i koszulkę z napisem. "Cień ssie".

-Tak jak prosiłeś. Komputer, panel sterujący i systemy alarmowe.-powiedział i zamknął szybko drzwi, by nikt nie zobaczył jego koszuli, w której chodzi tylko w domu. Minął Tanga i poszedł do pudła, w którym trzymał te duperele dla niego.-Usiądź. Napijesz się czegoś?-spytał i zaczął szperać w pudle. Wyciągnął karwasz, na którym było od groma przycisków. Prosty komputer, który złożył Kamyk oraz systemy alarmowe, które obydwoje złożyli.-Tym karwaszem sterujesz alarmami. Jak coś wejdzie w teren ich zasięgu to kopną Cię dwa volty i zapali się czerwona diodka. W razie czego masz założony paralizator na klamkę, który musisz dezaktywować przed każdym wejściem do domu. Komputer, jak komputer. Zawsze się przyda, ale jak działa to chyba nie muszę tłumaczyć, no.-powiedział i położył wszystko na szklanym stoliku, stojącym przy sofie. Nie była ona zbyt wielka, ale Tang z pewnością się na niej zmieści. Telewizor był włączony na kanale Meteo. Pokazywał pogodę na najbliższy tydzień dla planety Ratis I, domu Zina.

-Jak kiedyś będę czegoś potrzebował, to mi się odwdzięczysz.-powiedział i mimo wszystko poszedł do kuchni. Wyciągnął dwa kubki i włączył ekspres do kawy. Nie mógł tak trzymać gościa, wedle Ratisjańskiej tradycji tak nie można było tak postępować. Po chwili kawa była gotowa, tak więc wrócił do salonu i postawił dwa kubki na stole.-A właśnie. Moja siostra tu przylatuje za kilka dni. Trza będzie się nią zająć, bo matka mówiła, że niesforna się zrobiła. Wiesz, przylatuje tu na studia. Szlag by to.-powiedział i chwycił za kubek, z którego pociągnął mały łyk kawy.-A poza tym...Jak leci kolego?-spytał. Nie chciał zamartwiać się problemami, które wlecą mu na głowę. Nie chciał by wpadła w jakieś kłopoty, ale w tym mieście i na tej planecie to prawie niemożliwe.

-To ja już wiem dla kogo pracujesz.-powiedział. Słowo Syndykat w tej dzielnicy nie było mile słyszane. Zin przełączył kanał pilotem, bo w końcu obciachem było oglądanie pogody. Właśnie przełączył na kanał sportowy, gdzie grali w znaną odmianę piłki czyli Fimmie. Brutalne zawody, dużo lania w mordę, krwi oraz strat przytomności to to co tygrysy lubią najbardziej.-Myślisz, że Ros to zrozumie? Ona jest jeszcze młoda i głupia, co gorsza jest ładna, pewnie będą chcieli ją wziąć do burdelu. Kurwa...czemu ojca już nie ma?-spytał jakby sam siebie. Ojciec umarł na raka trzustki, którego niestety nie da się wyleczyć. Trzustka to jedyny organ w ludzkim ciele, którego nie da się przeszczepić. Zin podrapał się po łbie. O dziwo na czole nie miał swoich gogli.-

-Co Ci powiem to Ci powiem. Brakuje teraz autorytetów.-powiedział do Tanga i kątem oka spoglądał na telewizor. No cóż, lubił tą dyscyplinę sportu.-Chciałem kiedyś grać w Fimmie, ale ojciec od razu wybił mi to z głowy. Powiedział, że nie chce mieć mordercy w domu.-w tym sporcie czasem zawodnik ginął podczas meczu. To jak pole walki, nigdy nie wiesz kiedy Cię trafią. Spojrzał na Taunga. Miły gość do rozmowy-pomyślał. Upił łyk kawy.-U was Taungów honor to podstawa, nie? To dlatego was tak szanuje...

-No właśnie. U nas ludzi wygląda to zupełnie inaczej, ale pewnie się już o tym przekonałeś.-powiedział do niego z lekkim uśmiechem i upił łyk kawy. Zin nie uważał się za lepszego od innych ludzi, po prostu miał swoje lepsze i gorsze strony.-A co do wojownika. To rzeczywiście spora różnica.-dodał. Upił łyk kawy i spojrzał na Tanga i jego pełny kubek z kawą.-Czemu nie pijesz? Kawy nie lubisz?-spytał z czystej ludzkiej, niezaspokojonej ciekawości.

-To jedna z tańszych, ale z ekspresu to kawka zawsze dobrze smakuje.-powiedział. Miał minę jakby na coś czekał. Telefon był położony na stoliku, pewnie Zin czekał na kogoś kto do niego zadzwoni. Jego siostra powiedziała, że jak będą na orbicie to zadzwoni do niego. On już zna te je zagrywki, dlatego sprawdził dzisiaj, o której przybywają statki z Ratis I.-My tutaj gadamy o duukańskiej dupie, a jeszcze sprzętu nie sprawdziliśmy. Załóż ino karwasz i włącz to. Całe szczęście wszystko podłączyłem rano do akumulatorka.-powiedział i podrapał się po łbie. Miał nadzieję, że czegoś nie spieprzył. Znał się na elektronice, jednak nie tak bardzo jak na konstrukcji broni i silników.