*Miłą pani dziwnie ufryzowana, jakby na szczycie jej głowy ktoś przykleił literę „C”, sięgnęła po dokumenty Zina, skinęła głową na znak, ze wszystko  porządku, popatrzyła jeszcze na technika, na dłużej zatrzymując spojrzenie na goglach, ale nic nie powiedziała. Wzięła słuchawkę i stuknęła przycisk* badania okresowe, można wysyłać? Mhmmm… *podniosła wzrok by znowu spojrzeć na Zina, podczas gdy w słuchawce ktoś do niej gadał* Pewnie, niech się uczy *odłożyła słuchawkę i zwróciła się do pacjenta tymi słowami* W porządku, piętro trzecie, prosto korytarzem i na prawo sala 92 *podała mu jakąś plastikową kartę*

*Podróz długim, sterylnym korytarzem przypominającym wnętrze tunelu przebiegła bez zakłóceń. Jedynie Zina minęło kilka pielęgniarek i istot wracających z badania. Całych. Kiedy drzwi się rozsunęły zaraz Zina łapnął promień unieruchamiający, a sprytny robot zajął się odkażaniem butów, po czym wszystko ustapiło i odkażony Zindarad mógł wejść do wielkiej Sali, podzielonej pólsciankami na stanowiska do badania. Doktor stał i trzymał ręce w kieszeniach. Pod jego okiem krzątało się stadko podwładnych. Minęły te czasy kiedy doktorzy pracowali. Szpakowaty pan z  bródką uśmiechnął się do Zina ale nawet reki z kieszeni nie wyjął, ni na kartę nie spojrzał* Dzień dobry *przywitał go. Przynajmniej, po czym zadarł głowę* Badania kontrolne? Stanowisko 17… Secorsha, wolny jesteś? *Stanowisko 17 było podzielone ściankami, i mieściło się miedzy stanowiskiem 16 a 18, ale to już dla dociekliwych. Jak kazde stanowisko – miało rozmiary pokoju. Jakieś 16 metrów kwadratowych. Zasłona nie była załsłonieta, czyli nie było takim nikogo bezpośrednio zainteresowanego.* Pewnie, phrroszę! *dobył się z owego miejsca głos. Męski, z lekką wadą wymowy, ale w gruncie rzeczy sympatyczny i miły dla ucha*

[podał Secorshy, nie Secorshie ;) ]
*Kiedy Zin wszedł, Seco stał tyłem do niego, pochylony przy monitorze. Mimo to widać było ze nie jest to człowiek. Żylasty i wysoki (mimo pochylenia),w  białym kitlu i niebieskich spodniach z takiego samego materiału. Wyprostował się. Ukazał się tył łysej czaszki i sterczące do góry szpiczaste uszy. Miał ciemną skórę. Taką „cygańską”. Mierzył około 190 cm wzrostu. Odwrócił się bokiem tak ze Zin dostrzegł jego lewy profil i cała głowę odwróconą ku niemu. Ostre gadzie rysy, duże, złote oczy z pionowymi źrenicami. Uszy przedłużone do dołu w szpikulce i dwa kolce na brodzie. Jego ruchy przywoływały na myśl ruchy zwierzęcia. Uśmiechnął się widząc pacjenta. Co najdziwniejsze – szczerze i szeroko i ruszył ku niemu z wyciągniętą po kartę lewa dłonią. Prawa byłą dziwna. Lekko zgięta w łokciu, nieruchoma, w rękawiczce. To była sztuczna ręka. Proteza kosmetyczna, nie zdatna do chwytu. Po prostu była.
Na pole rozpiętego fartucha spod którego widać było koszulę z logo Centrum widać było identyfikator a na nim imię i nazwisko: Secorsha Gawila. I jego zdjęcie, trochę bardziej poważny na nim był niż w rzeczywistości. Pod spodem numer identyfikacyjny, kod paskowy i hologram (na wszelki wypadek jakby chcieli Secorshe ukraść)* Koniec *odparł tym samym lekkim tonem, odebrał kartę dwoma palcami* phrrosze zaphrrkowac biodhrra na urządzeniu do siadania *usunął się na bok i ukazał się fotel dla pacjenta na środku salki* wędhrrówki muszą być, zeby sprzątaczki miały po co kohrrytarze zmywać, i narzekać na to, nie? *uśmiechnął się znowu*

*Gdyby Seco usłyszał Zina myśli to by go chyba ozłocił. „Lekarz”, no no…  wcześniej brano go za studenta na praktykach, za stażystę ale za lekarza jeszcze nigdy. Seco zaśmiał się, i włożywszy kartę do czytnika spojrzał na Zina łobuzersko* do bzykania tez… *szepnął konspiracyjnie i mrugnął jednym okiem. Zaraz czytnik wyemitował obraz* Niieee, ale się pan nie boi, nie miałem jeszcze żadnego zgonu...i czy ja wiem,c zy to taki intehrres… *mruknął, i wyprostował się. Lewą rękę oparł pięścią o biodro. Nadal patrzył w ekran, gdzie pojawiło się zdajecie Zina i jakieś teksty* Pan… Zindahrrrad Kobdahrr… Ratis I… wiedziałem. Od razu po oczach widać *Tez szczery był, ale sympatyczny przy tej swojej trochę przerażającej powierzchowności. Odszedłszy od projektora zbliżył się do Zina.* Okularki phrrosze zdjąć, ohrraz wszystkie metalowe ozdoby, jeśli nosi pan coś w miejscu intymnym, to się odwhrrócę. Nie ma pan uczulenia na phrromienie Decthrra?

*Seco wyprostował sią. Sztuczną ręke odchylił do tyłu, co wyglądało jakby oparł ją na udzie* De.. *przymierzył się, chrząknął, zmarszczył czolo, oblizał usta, przełknął i z wysiłkiem wydusił* Dectra *poprawnie, choć widać było ze wiele go to kosztowało* Wynalezione w dhrrógim tysiącleciu promienie penethrrujące, używane w medycynie, ale inwazyjne, wszelkie uczulenia na phrromieniowanie wykluczają jego użycie, ale my mamy filthrry, wiec nie bać się… świecić nie będzie… w kahrrcie nie widziałem adnotacji o jakichś reakcjach alehrrgicznych, ale pytam bo mi kazali. *wystukał polecenie na konsolce przy fotelu/łózku/kozetce (jak kto woli) na którym ulokował Zina* Jest pan duży, wiec nie włączam pasów, dobhrra, phrrosze się rozluźnić…

*nie uspokajał standartowymi „proszę się nie bać”. Czemu? Nie wiedział. Nie do każdego jakos. Ten widać ze normalny facet, wie ze tu nikt nie po to by mu krzywdę czynić. to swoje robił. Zaraz po tym jak Zin oczy zamknął, Seco – za pośrednictwem konsolki – sprawił, ze zamknęła się naokoło niego metalowa cerupa, jakby kapsuła. To, co się działo wewnątrz nie opisze bo Seco sam nie wiedział. a  przynajmniej nie do końca. On miał kurs odczytywania wskaźników, gdyby coś się działo, musiałby wyłączyć i wezwać pomoc – tego doktorka co tam z  rękami  kieszeniach czuwał. Ale nic się nie działo. Konieczny do badania czas, czyli jakieś 10 minut Seco przesiedział na taborecie i po prostu przeczekał, a  gdy nadszedł czas, to wszystko zostało za jego sprawą wyłączone, i Zin mógł już wrócić z plaży*

*Seco mrucząc wybił kilka poleceń i kopia wyników Zina wraz z data poleciała na drugie stanowisko i tam zapisała się na karcie. Seco uruchomił także proces zapisu do wersji dla Pacjenta* No wie pan. Gohrrsze widywałem… w porządku poniekąd, ale ma pan jakieś ogniska zapalne w oskrzelach… to jedyna poważniejsza zmiana nie z pana winy, nonie? To szef zadecyduje czy pana zwolni czy nie, ja to tu tylko maszynę obsługuje… acz jeśli miałbym coś zasugehrrowac to abstynencja alkoholowa, oghrraniczenie palenia… *to nie tylko po badaniu wiedział ale i czul po prostu. Węchem* No i przejść się do lekarza po jakieś antybiotyki, bo jak wcześniej mówiłem, nie? No i tyle. Jeszcze będziesz pan długo zył *podsumował, a  kiedy automat wypluł kartę Zina, zabrał ją i nie wręczył pacjentowi. To zostaje w centrum. Dla pacjenta jest wydruk, który tez zaraz mu wręczył*