Nazwa oficjalna: shelaalei
Nazwa potoczna: szela
Klasyfikacja: inteligentne
Planeta macierzysta: Duukan
Dymorfizm płciowy: samice i samce nie różnią się od siebie fizycznie.
Odżywianie: mięsożerne
Długość życia: 150 lat


Rysunek wykonany przez użytkownika Secorsha

Jedna z dwóch pierwotnych ras Duukanu. Nazywani czasem ludem starego świata, shelaalei to zwierzoidalne istoty inteligentne. Sa to drapieżne, czworonożne gady o lekkiej budowie ciała. Mają około 80cm w kłębie i nie przekraczają 160cm w pozycji wyprostowanej. Waga ich rzadko przekracza 80 kilo. Jest to bardzo prymitywny, pierwotny lud, nie posiadający właściwie żadnej wiedzy technicznej i stroniący od wszelkiej, nawet najbardziej potrzebnej nowoczesności. Shelaalei żyją w społecznościach zwanych Stadami, zarządzanych przez Wodza i Szamana – pełniącego rolę przywódcy duchowego. Powiada się, ze Shelaalei przetrwały w swojej dzikiej, niezmienionej formie przez tysiąclecia. Sytuacja nie zmieniła się do dziś, choć odkrycia archeologiczne (czyli kości wykopane przy okazji budowy miasta Ena Xu) dowodzą, ze obecne shelaalei są blisko o połowę mniejsze niż dawniej. Stada sa ściśle zhierarchizowanymi społecznościami, gdzie życie toczy się na zasadach tak prymitywnych, ze niemal zwierzęcych. Jednak wierzenia i światopogląd shelaalei obraza się wokół porządku i harmonii. Prócz własnej, akceptują jedynie rasę Poleepkwa. Innych okrzyknęli mianem Yners (obcy) i darzą ich silną niechęcią, od początków kolonizacji Duukanu, az do teraz.
Zamieszkują głęboko w dżunglach. Kolorystyka ich łusek zawsze odpowiada charakterowi otoczenia w jakim żyją, co stanowi ich naturalny kamuflaż.
Shelaalei w Ena Xu jest niewiele. Są to albo wygnane ze Stad osobniki, albo niegdyś zagubione i wychowane w mieście. Są tez takie, które dla zachcianek bogatych mieszkańców stolicy zostały porwane z dżungli i wychowane jak dzieci, lub jak zwierzęta.
Shelaalei są ksenofobami i odcinają się od cywilizacji. Nie korzystają z żadnych dóbr techniki. Rzadko noszą ze sobą jakąkolwiek broń. Jeśli już, to tylko Poleepkwańską broń białą. Mają generalnie przyjacielską choć ciętą naturę, stronią od bezpośrednich konfrontacji, ale bardzo chętnie knują za plecami, pod osłona przyjaciół lub współpracowników. Są wprost idealnymi szpiegami. W Ena Xu osiadli shelaalei to w większości artyści: tancerze, śpiewacy, malarze i poeci.

W mowie potocznej na shelaalei mówi się szela (np. widzę dwie szele, dałem ciastko szeli, pokąsała mnie szela) i odmienia w formie żeńskiej.